۱۳۹۱/۸/۱۸

بی تفاوتی خط پایان یک تمدن است


مسئولیت جان باختن ستار بهشتی بر دوش یکایک اعضای خانواده «ایران» است



مرگ مظلومانه وب نگار جوان، ستار بهشتی، در بازداشتگاه پلیس فتا،  هتاکی و برخورد غیرانسانی با زنان زندانی توسط نیروهای گارد یگان حفاظت زندان اوین، اعدام ۱۳ تن از هموطنانمان در تهران و شیراز، اخبار مربوط به شکنجه و اجرای حکم سنگسار چهار زن و دیگر اعمال قرون وسطایی حکومت اسلامی بر علیه مردم کشورمان دهشتناک است، ولی دهشتناکتر از آن سکوت در مقابل این جنایات است.

جمهوری اسلامی در طی سی و سه سال گذشته، بااعمال جنایت علیه بشریت، کشورمان را بسمت ویرانی و نابودی کامل سوق داده است. این نظام سرکوبگر، با نهادینه کردن خشونت در تمام سطوح جامعه و تخریب کلیه ساختار های اجتماعی و فرهنگی، خشونت هدفمندی را بر علیه مردم کشورمان، بویژه جوانان، این سرمایه های ملی، سازماندهی کرده است. سکوت ملت ایران در برابر این جنایات، به منزله چراغ سبزی است به حاکمان مستبد و خونریز جمهوری اسلامی برای ادامه این اعمال غیرانسانی و ضد بشری.

جوانان ایرانی، همچون ستار بهشتی و امیدرضا میرصیافی، نابسامانی های جامعه و نارضایتی های خود را همانند همه جوانان دنیا، در نوشتار به تصویر کشانده و فریاد اعتراض خود را در قالب بلاگ نویسی متبلور می کنند. ولی رژیم واپسگرا و متحجر جمهوری اسلامی، با نقض سیستماتیک آزادی اندیشه و بیان، تنها به دلیل بیان واقعیت، جوانان کشورمان را به قتل می رساند.

شوربختانه، در این بزنگاه تاریخی، ابرهای خاکستری «بی تفاوتی»، بر آسمان کشورمان سایه انداخته است. ما همه اعضای یک خانواده به نام «ایران» هستیم،  سکوت هر یک از اعضا این خانواده بزرگ در مقابل این جنایات، تیشه هایی است بر ریشه های تنومند این خانواده و آغازی است بر پایان تمدن کهن ایرانزمین. تنها راه مقابله با این فاجعه، شکستن دیوارهای بی تفاوتی و بی اعتمادی و عشق ورزی به دیگر اعضای این خانواده است. امروز تک تک اعضای  خانواده بزرگ «ایران» به یکدیگر نیازمندند.

هم میهنانم،

مسئولیت پایمال نشدن خون پاک ستار بر دوش تک تک اعضای خانواده «ایران» است. مادر و خواهر ستار را تنها نگذاریم و اجازه ندهیم یکی از جوانان خانواده ایران حق و خون پاکش پایمال شود.
خانواده محترم بهشتی، من و خانواده ام در این غم بزرگ با شما شریک هستیم. ستار بهشتی، اسطوره آزادیخواهی و میهن دوستی است و همانند دیگر قهرمانان ایرانزمین، جاودانه خواهد ماند.

رضا پهلوی